کوپلینگ های صلب دارای انواع زیر می باشند:
کوپلینگِ غلافی : یکی از ساده ترین انواع کوپلینگ های صلب، کوپلینگ های غلافی هستند که از یک پوسته لوله ای (استوانه ای شکل) تشکیل شده اند که با استفاده از شیارهای خاردار تعبیه شده بر روی آن، به محور متصل می شوند. غلاف، گشتاور را از یک محور به محور دیگر انتقال می دهد. معمولاً خارهای اضافی بر روی کوپلینگ طراحی شده و به منظور تسهیل در انتقال گشتاور، طراحی مناسب غلاف و خار حائز اهمیت است. طرح شیار معمولاً بر اساس تنش های برشی و تکیه گاهی صورت می گیرد.
کوپلینگ غلافی با پین مخروطی : انتقال گشتاور از یک محور به محور دیگر توسط پین ها انجام می شود.
کوپلینگِ گیره ای : کوپلینگ های نو گیره ای الزاماً شامل دو تکه نیم استوانه هستند که با استفاده از چفت ها در دو طرف محورها با یکدیگر کوپل (جفت) می شوند.
کوپلینگِ رینگی نوع فشاری : این نوع کوپلینگ شامل دو مخروط که بر روی محورها با هم کوپل شده اند و یک غلاف که بر روی مخروط ها سوار می شود، است. برای کشیدن مخروط ها به سمت یکدیگر از سه عدد چفت (پیچ و مهره) استفاده شده است و با استفاده از گوه، بین محورها و غلاف بیرونی محکم شده اند.
کوپلینگِ فلانچی : پرکاربردترین نوع کوپلینگ در میان کوپلینگ های صلب بوده و شامل دو فلانچ است که توسط خار و پیچ و مهره بر روی محور نصب می شوند. مهم ترین مواردی که بایستی در طراحی این نوع مدنظر قرار بگیرد، (۱) طرح پیچ ها، (۲) طرح هاب ها (توپی ها)، (۳) طرح کلی و ابعاد کوپلینگ است.
تفاوت لایسنس اورجینال دایرکت ادمین و نسخههای Nulled؛ چرا لایسنس اصلی انتخاب بهتری است؟